24 grudnia, 2022
O tym, jak w przesilenie zimowe patrzyłam w ciemność, a ciemność patrzyła na mnie.
8 sierpnia, 2022
Słońce migoczące na powierzchni stawu, nagłe zjednoczenie z naturą, jakby w tej wodzie rozpuściła się cała granica między mną i nią. Czy w ogóle istniała?
19 lutego, 2022
O, jak dobrze wypuścić to wszystko z rąk i pozwolić, żeby się roztrzaskało w drobny mak.
17 lutego, 2022
– Kochanie, zrobimy dziś Sat nam? – zapytał mój luby, ku moim wytrzeszczonym ze zdziwienia oczom. Z naszego duetu ja jestem tą oświeconą.
14 lutego, 2022
Ale tylko od czasu do czasu, czyli jem i nagle wow! – czuję! Ale zaraz już znów nic nie czuję.
11 lutego, 2022
